DİSK, KESK, TMMOB, TTB, TDB, Türk-İş’e bağlı kimi sendikalar o gün oradaydı. Tüm sektörlerden işçi ve emekçiler, kadınlar, gençler ve çocuklar oradaydı.

Her yıl 1 Mayıslarda, dünya işçi sınıfının yüreği birlikte atar. Farklı dillerde aynı şeyi ister emekçiler: Sınıfsız, sömürüsüz, savaşsız, özgür bir dünya!

Bir sabah uyandığınızda evinizi boşaltmanızı buyuran bir tebligatla karşılaştığınızı düşünün.

İstanbul Güngören'e bağlı bir mahalle Tozkoparan. Mahalleli bir sabah uyandığında kapılarına asılı bir tebligatla karşılaştı. 1 ay içinde evlerini boşaltmaları isteniyordu.

Geçinemeyenler, haksızlığa uğrayanlar, yok sayılanlar, gidişattan artık bıktık diyenler; 12 Aralıkta DİSK’in çağrısıyla Kartal Meydanında buluştu. Kartal Meydanı “Artık Yeter!

DİSK Davet Ediyor! 12 Aralık Pazar, Kartal Meydanı İstanbul ses ver; emeğine, haklarına, memleketine sahip çık!

“Gitarım ne zenginlerin malı, ne de yardakçılarının” diyen bir ozandır Victor Jara… Şilili Jara, şarkılarını işçi sınıfı için, sömürüsüz bir dünya için söyledi.

Onlar; kadınıyla, erkeğiyle omuz omuza bir mücadeleye girdiler. Türkiye’nin en önemli işçi havzalarında, Çorlu ve Çerkezköy’de Tekgıda-İş Sendikasının bayrağını dalgalandırdılar.

Madenciler… Sarı bareti, feneri, kazması, küreği ve elbette emeğiyle madenciler… Onların adını facialarla, iş cinayetleriyle duyduk. Dişe diş verdikleri mücadelelere tanık olduk.

Türkiye işçi sınıfının mücadele tarihinde bir zirve noktası olan 15-16 Haziran Büyük İşçi Direnişi ülke çapında kutlandı.